- щэн
- I (ещэ) перех. гл. продать кого-что-л./ Сату щIын, пэкIуэ уасэр къеIыхауэ зыгуэрым зыгуэр етын.Пхъэщхьэмыщхьэ щэн.Щэуэ къэщэхужын обхитрить, обмануть, обдурить кого-л.* Езы ХьэцIыкIуи фIыуэ къацIыхут: уищэнщи укъищэхужынщ умыщIэххэу. КI. А.II характер; нрав/ ЦIыху хэтыкIэ, зыIыгъыкIэ с. ху. къызэщIэзыубыдэ псалъэ.Щэн дахэ.* Акъыл зиIэм щэн иIэщ. (погов. ) Нарт шур ныбаблэкъым, тхьэусыхэрейкъым - щэн быдэщ. Нарт. Щэным я нэхъыфI дыдэр тэмакъкIыхьыгъэщ. (погов. )III (ещэ) перех. гл. ткать/ ЗэращI щIыкIэм тету Iуданэхэр зэблэбдзурэ щэкIхэкI гуэр щIын.Цеяпхъэ щэн.* Щагъэ ищэу здэщысым хъыджэбзыр ину хэщэтыкIащ. фольк.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.